Αν κάτι μας λείπει, είναι να πάμε μια βόλτα στα δισκάδικα

Το δεύτερο lockdown που διανύουμε, φαίνεται ήδη πιο βαρύ από το πρώτο. Όχι μόνο για το γεγονός ότι έρχεται να προσθέσει ένα βάρος στο ήδη μεγάλο φορτίο που ήδη υπήρχε, αλλά επειδή κυρίως δεν βλέπουμε κάποιο φως στο τούνελ. Η αγορά δεν "θα κινηθεί" τα Χριστούγεννα, και ενώ τα μεγάλα πολυκαταστήματα και e-shops θα πάνε μπάλα, δεν δίνονται οι ίδιες ευκαιρίες στα καταστήματα της γειτονιάς και σε μικρότερες επιχειρήσεις, που μπορεί το ηλεκτρονικό εμπόριο να μην είναι το φόρτε τους.

Σε αυτήν την κατηγορία, ανήκουν και τα περισσότερα δισκάδικα της χώρας. Οι περισσότεροι από εμάς που "ψωνίζουμε" βινύλια, σίγουρα κάνουμε παραγγελίες από το εξωτερικό, αλλά μία από τις αγαπημένες μας ασχολίες είναι να κατέβουμε μια βόλτα στο αγαπημένο μας δισκάδικο, να ψάξουμε, να ακούσουμε, να συζητήσουμε, να μυρίσουμε λίγο βινύλιο. Νομίζω ότι αυτό είναι από τα πρώτα πράγματα που θέλω να κάνω όταν τελειώσει όλο αυτό. Αλλά για να μπορούμε όλοι/ες να το κάνουμε, θα πρέπει αυτές τις δύσκολες μέρες, να στηρίξουμε όσο και όπως μπορεί ο καθένας (είτε διαδικτυακά, είτε με clickaway) τα αγαπημένα μας αυτά μαγαζιά που μας έχουν ανάγκη.

Τις προάλλες, είχα την ευκαιρία λόγω γειτονιάς να μιλήσω με τον Παναγιώτη Κοτσίδη, ιδιοκτήτη του Ιμάντα, ένα από τα αγαπημένα μου δισκάδικα που βρίσκεται στην οδό Σαρρή στην περιοχή του Ψυρρή.

Παναγιώτη πες μας 2 λόγια για τον Ιμάντα.

Ο Imantas βρίσκεται στην περιοχή του Ψυρρή, στην οδό Σαρρή 46 από το Νοέμβριο του 2013, έχοντας ιδρυθεί όμως από το Δεκέμβριο του 2010. Κατά κύριο λόγο εκπροσωπώ προσπάθειες ανθρώπων της εγχώριας σκηνής που αφορούν κυκλοφορίες ανεξάρτητου χαρακτήρα, πράγμα το οποίο εξαπλώνεται και στο επίπεδο των ξένων κυκλοφοριών, με μικρά ανεξάρτητα labels και παραγωγές.

Το να αγοράσει κάποιος δίσκους, έχει μία ιεροτελεστία από πίσω. Να πας στο δισκάδικο, να ψάξεις, να ακούσεις, να συζητήσεις. Στην παρούσα φάση αυτό δεν είναι εφικτό. Πώς το βιώνεις σαν δισκοπώλης όλο αυτό;

Εν μέσω του 2ου lockdown, το θέμα λειτουργίας των καταστημάτων είναι απαράδεκτο. Πολύ απλά, με την ίδια λογική που λειτουργούν τα Super Market, θα μπορούσαν να λειτουργήσουν και τα μικρότερα καταστήματα, τηρώντας μάλιστα ακόμα πιο αυστηρά μέτρα προστασίας. Αυτό νομίζω θα ήταν εφικτό, ακόμα και στην περίπτωση που θα έπρεπε να επισκέπτεται ένας ένας ενδιαφερόμενος το χώρο μας ή οποιοδήποτε άλλο κατάστημα.

Είναι αστεία η βοήθεια που έχουμε πάρει, γιατί επί της ουσίας η βοήθεια που έχει δoθεί, που θεωρώ ότι ισχύει για όλους τους εμπόρους αυτό, όχι μόνο γι΄αυτούς που ασχολούνται με το θέμα της μουσικής, λειτούργησε με μια λογική του να μας δώσουν κάποια λεφτά για να τους τα ξαναδώσουμε πίσω, πληρώνοντας τις εισφορές μας, τις οφειλές μας προς το δημόσιο, τα τρέχοντα ενοίκια. Δε λειτουργεί. Αυτή η βοήθεια δε φτάνει ούτε να καλύψουμε το 50% των εξόδων που μπορεί να έχει μια επιχείρηση. Δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε κατά αυτόν τον τρόπο.

Ένας χώρος, ειδικά ένα δισκάδικο είχε πάντα τη λογική του να μπορεί ο άλλος να έρθει εδώ, να ψάξει, να περάσει δημιουργικά την ώρα του, είτε ακούγοντας νέες μουσικές στο χώρο, είτε από την πλευρά τη δική μου να του προτείνω πράγματα, τα οποία ο ακροατής δεν έχει υπόψιν του γιατί δεν μπορεί να τα έχει κανείς όλα υπόψιν του.

Δε σας κρύβω ότι η περίοδος που διανύουμε είναι η χειρότερη όλων των εποχών, γιατί ούτως η άλλως η μουσική βιομηχανία έχει δεχτεί μεγάλο πλήγμα από τις ψηφιακές πλατφόρμες και από τον τρόπο που διατίθεται πια η μουσική, πόσο μάλλον τώρα. Δεν ξέρω τί μέλλει γενέσθαι, από την πλευρά μου θα προσπαθήσω όσο το δυνατόν περισσότερο να παραμείνω, πράγμα το οποίο δυστυχώς γίνεται όλο και δυσκολότερο.

Για μένα η λογική του Click Away είναι η λογική του Fuck You Anyway.

Για μένα η λογική του Click Away είναι η λογική του Fuck You Anyway. Παρόλα αυτά το κάνουμε, γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή. Λειτουργούμε με ραντεβού τηλεφωνικά, είτα με μηνύματα στη σελίδα μας στο Facebook είτε στο official website.

Πρότεινε μας 5 δίσκους που άκουσες αυτή τη χρονιά και σου άρεσαν, και μπορεί να βρει κάποιος στον Imanta αυτές τις μέρες.

Επειδή είμαι από τους ανθρώπους που υποστήριζα, και θα συνεχίσω να το κάνω όσο μπορώ, την εγχώρια σκηνή θα πω ότι μου άρεσε πολύ ο τελευταίος δίσκος των Social Waste, μου άρεσε πολύ η τελευταία δουλειά που έκαναν οι Villagers of Ioannina City, μου άρεσε πάρα πολύ ο δίσκος των Κοινών Θνητών, ο δίσκος επίσης του Φάνη Αφανή και ένα τελευταίο για να μην πέσει το σπίτι μας να μας πλακώσει, αλλά το λέω πραγματικά γιατί πρόκειται για μια αξιόλογη δουλειά, ο δίσκος του Brak The Mask, η Διαδρομή.

Imantas Records

Σαρρή 46, Αθήνα,. Ψυρρή

Facebook official website.