Από την Αυστραλία ως την Ελλάδα είναι το ίδιο τρένο.

Από την Αυστραλία ως την Σουηδία και από εκεί στην Ελλάδα, είναι τα ίδια τρένα και ράγες που στοχεύουν πάντα ταξικά. Αποτελούν κομμάτια του ίδιου μηχανισμού κυριαρχίας που επιτίθεται σε όλους όσοι με τον δικό τους τρόπο θέλουν να αλλάξουν όχι μόνο το γκρίζο μιας πόλης, αλλά και σε εκείνους που παλεύουν για την επιβίωση. Άγνωστο, αν κάπου μέσα τα ήξερε όλα αυτά. Το συνειδητοποίησε, όμως, με τον χειρότερο τρόπο.

Ασυνείδητα έπιανε τον εαυτό του να ζωγραφίζει σε κενές σελίδες τετραδίων. Δεν σκέφτηκε στιγμή αν είχε ταλέντο. Ίσως να το έκανε, γιατί έτσι ξεχνιόταν. Ίσως και να... ταξίδευε μακριά από την καθημερινότητα ενός μαθητή. Όταν τυχαία τον άκουσε, όμως, πρώτη φορά, κάτι «ξύπνησε» μέσα του. Οι μπάρες του τον ανατρίχιασαν και πού και πού αναφερόταν στο παρελθόν του ως graffiti-writer.

Έψαξε να μάθει για αυτόν. Δεν ήταν εύκολο τότε. Ξέρετε, υπήρξαν κι εποχές χωρίς internet. Σιγά - σιγά, όμως, άρχισε να βρίσκει τα κομμάτια του παζλ και προσπαθούσε να τα βάλει σε μία σειρά. Πρώτο κομμάτι, το όνομα του συγκροτήματος: Looptroop Rockers. Δεύτερο, το ψευδώνυμο του MC που τον συγκλόνιζε: Promoe. Είχε κι εκείνος καταγωγή από την Σουηδία παρότι μεγάλωσε στην Αυστραλία.

Σιγά - σιγά ήρθαν και άλλα κομμάτια και άρχισε να συνθέτει το παζλ. Όταν ένιωσε έτοιμος, θέλησε κι εκείνος να μεταφέρει το μήνυμά τους. Ο... πομπός στην Σουηδία, ο «δέκτης» στην Αυστραλία, αλλά το σήμα δεν χάθηκε στη διαδρομή.

Κάπως έτσι, «οπλίστηκε» με σπρέι και όλα τα του κομμάτια είχαν σχέση με τους Looptroop και κυρίως με τον Promoe. Τα μπλοκ του γέμισαν με σχέδια και σιγά - σιγά γέμιζε και τους γκρι τοίχους εντός αστικού τοπίου με χρώματα και την υπογραφή του: Bingo.

Θα προλάβω να το τελειώσω. Δεν πρέπει το μήνυμα να μείνει μισό

Ένα βράδυ βρέθηκε σε ένα τούνελ. Όσο έβαφε, άκουγε τον Promoe. Πλησίαζε στο τέλος του κομματιού, όταν άκουσε τον ήχο ενός τρένου που πλησίαζε. «Θα προλάβω να το τελειώσω. Δεν πρέπει το μήνυμα να μείνει μισό», μάλλον σκέφτηκε. Το είχε κάνει και άλλες φορές. Εκείνη η νύχτα, όμως, ήταν διαφορετική. Τα σπρέι διαλύθηκαν, το κομμάτι δεν τέλειωσε, η μουσική σταμάτησε και το τρένο τον παρέσυρε. Σκοτώθηκε ακαριαία.

Η ιστορία μέσω ενός φίλου του εκλιπόντος μεταφέρθηκε στον Promoe. Είχε ζήσει κι εκείνος παρόμοια σκηνικά, αλλά είχε γλυτώσει. Θυμήθηκε κι έναν φίλο του, τον Olaf στη Σουηδία, ο οποίος σκοτώθηκε, όταν παρασύρθηκε κι εκείνος από ένα τρένο. Το ίδιο τρένο. Ως ελάχιστο φόρο τιμής έγραψε το "The Walls Don't Lie".

Πέρασαν τα χρόνια και αυτός ο μηχανισμός καταπίεσης έφερε το τρένο και τις ράγες στα μέρη μας για να πάρουν την ζωή του Χάρη a.k.a Barns. Σε ηλικία 23 ετών, τα ξημερώματα της 13ης Σεπτεμβρίου του 2008 άφησε την τελευταία του πνοή, όταν στην προσπάθειά του να ξεφύγει από σεκιουριτάδες, γλίστρησε κι έπαθε ηλεκτροπληξία. Είχε βρεθεί στον σταθμό του ΗΣΑΠ στα Άνω Πατήσια μαζί με την παρέα του για να βάψουν τρένα και να διοχετεύσουν την δημιουργικότητά τους. Ο Barns, όμως, «πλήρωσε» αυτό το… αμάρτημα με την ζωή του. Ως ελάχιστο φόρο τιμής κάποια κομμάτια του παραμένουν ανέγγιχτα ακόμα και σήμερα...

ακόμα ένας εργάτης δεν γύρισε στην οικογένειά του από την εντατικοποίηση της εργασίας και την επιλογή των αφεντικών να μην παίρνουν μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας

Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από όταν στο στόχαστρo του προαναφερθέντα μηχανισμού καταπίεσης μπήκε ένας 41χρονος υπάλληλος της ΣΤΑΣΥ (σ.σ. Σταθερές Συγκοινωνίες ΑΕ). Η ειδική μηχανή λείανσης που επέβαινε μαζί με τέσσερις συναδέλφους του, παρουσίασε βλάβη στα φρένα - το ίδιο είχε συμβεί και τον περασμένο Αύγουστο - και άρχισε να κινείται ανεξέλεγκτα. Η λοκομοτίβα σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΣΤΑΣΥ, Νίκο Χαιρέτα και τη δική του ενημέρωση «είχε εφεδρικά φρένα», αλλά, όπως δήλωσε στην ΕΡΤ «το γιατί δεν λειτούργησαν είναι κάτι που θα το δείξει η προανακριτική διαδικασία». Ως ελάχιστο φόρο τιμής οι συνάδελφοι του εκλιπόντος την Πέμπτη 18 Νοεμβρίου έκαναν απεργία, καταγγέλλοντας «πως ακόμα ένας εργάτης δεν γύρισε στην οικογένειά του από την εντατικοποίηση της εργασίας και την επιλογή των αφεντικών να μην παίρνουν μέτρα προστασίας στους χώρους εργασίας».

Για αυτό σου λέω, είναι το ίδιο τρένο και οι ίδιες ράγες που στοχεύουν πάντα ταξικά...

Επικοινωνία:

Facebook: The story of my hip hop

Twitter: @StoryHip

Issuu: thestoryofmyhiphop