Funky Dialectics: Say La Di Da Di, we like to party!
Μήπως τα parties σας έλειψαν λίγο τις τελευταίες εβδομάδες; Μήπως τελικά όταν η δυνατότητα να ξεσκάς γίνεται πολυτέλεια, τότε αποκτά μια εντελώς νέα διάσταση;
Το hip hop ξεκίνησε ως μουσική για parties και γιατί να το αρνηθούμε; Σε μια κοινωνία υψηλών αντιθέσεων όπως η αμερικάνικη στα 70s ( και μέχρι σήμερα ), η μαύρη κοινότητα στις πόλεις ήταν αποκλεισμένη από τα main events. Οπότε έκανε ό,τι θα έκανες και εσύ αν σε αφήναν στην απ’έξω -ή τουλάχιστον ό,τι θα κάναμε εμείς αν μας αφήναν στην απ’ έξω- : έστησαν την δική τους φάση! Δεν είμαστε guru των καλών προθέσεων, αλλά σίγουρα το να διεκδικείς καλοπέραση για εσένα και την κοινότητά σου το βαθμολογούμε ως θετικό. Ακόμα κι αν δεν το πήρες πρέφα ότι είναι πολιτικό στην αρχή, η δημιουργία χώρου και χρόνου, όπου οι αποκλεισμέν@ βάζουν τους δικούς τους όρους και περνάνε όμορφα, είναι φάση ριζοσπαστική.
Αυτό που ξεκίνησε σε πάρκα των projects και “μαύρα” clubs στο περιθώριο της μητρόπολης, εξελίχθηκε σε μεγάλα block parties για όλο το ghetto και κουλτούρα για όλ@ τ@ “από κάτω” homies. The rest is just history, γιατί από εκεί εκτοξεύτηκε στην νούμερο 1 μουσική του πλανήτη. Μόνο περαστική μόδα δεν είναι και τι σκατά, δεν μπορεί να είναι μόνο η βιομηχανία που την έσπρωξε σε κάθε συνοικιακό party και κάθε ηχείο. Κάτι δίνει που λείπει από όλες τις άλλες μουσικές. Οι ακροατές/τριες στην Ελλάδα είναι πιθανόν να απαριθμήσουν σχεδόν όλα από αυτά: αμεσότητα στον στίχο και στο performance, βιωματικές αναφορές από την μητρόπολη στα concepts, σκληρό attitude και δυνατά skills, βρώμικα samples κλεμμένα μετά από σκάψιμο και άλλα τόσα. Αλλά συνήθως πάντα χάνουν το ένα, το αρχικό, την αιτία ύπαρξης: το party με το crew. Δεν έχουμε συνηθίσει να ταυτίζουμε το hip hop του δρόμου με το party. Ίσως τα περισσότερα ακούσματα party hip hop στην εγχώρια σκηνή να είναι bling bling, αλλά μήπως χάνουμε κάτι;
Eμείς αυτό που έχουμε τσεκάρει τόσα χρόνια, είναι ότι πολλοί rappers “φτύνουν” ρίμες, κατεβάζουν punchlines από το κεφάλι, τελειοποιούν τεχνικές rap και flexαρουν skills. Αλλά μέσα σου ξέρεις ότι το στήθος σου δίνει σήμα για κίνηση στο σώμα όταν ο dj βάζει το “Work It” της Missy Elliot, σηκώνεις και τα δύο χέρια ρυθμικά όταν μπαίνει το “Gin & Juice” του Snoop Dogg και κουνάς με καύλα το κεφάλι στο “Family Affair” της MJ Blidge. Ενώ με τον αγαπημένο σου rapper σπάνια νιώθεις έτσι. Γιατί αυτό είναι το vibe και δεν το χει πιάσει ο αγαπημένος σου rapper. Και έλα τώρα, ήμασταν εκεί σε όλα τα parties που κουνιόμασταν μέχρι το πρωί με hip hop και ποτέ δεν σου λειψε ο rapper σου. Την τελευταία δεκαετία δηλαδή, γιατί πριν παρακαλάγαμε να ακούσουμε το “Lose Yourself” μια φορά το χρόνο στο party του κολλητού μας, που του υποσχεθήκαμε ότι θα παίζουμε μουσική όλο το βράδυ για να μας αφήσει να το παίξουμε όταν φύγουν όλοι.
Οπότε hate the blinger not the party! Αν είναι μαλάκας ένας rapper, είναι μαλάκας. Δεν τον κάνει μαλάκα ότι η μουσική του παίζεται σε clubs. Το Hip-Hop κουβαλάει την τσαχπινιά της Disco, την δυναμικότητα του Funk, τον συναισθημα της Soul, την τρέλα της Reggae και το σπάσιμο κάθε μουσικής νόρμας που πρώτα απ'όλα έφερε το Afrobeat. Μπορεί μετά από περίπου 30 χρόνια να έχει λάβει εκατομμύρια μορφές από γειτονιά σε γειτονιά, από χρονιά σε χρονιά από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά πάντα μένει το Groove. Αυτό το Groove που άλλαξε τον κόσμο, αυτό το Groove που καθορίζει το πως θα εξελιχθεί ένα party. Η απόλαυση χρειάζεται προσοχή, αλλά ποτέ ενοχές. Απόλαυσε το Groove!
Κι αν πείστηκες αλλά θες και λίγο μανιφέστο να πάρεις μπρος, τσέκαρε το “The Message” του Grandmaster Flash:
Don't push me 'cause I'm close to the edge
I'm trying not to lose my head
It's like a jungle sometimes
It makes me wonder how I keep from going under
Ο τύπος περιγράφει τις πιο μαύρες σκηνές του ghetto με party διάθεση. Από το πρώτο δευτερόλεπτο, ο ρυθμός τρυπάει το στήθος σου. Νέας Υόρκη, παραβατικότητα, άστεγοι, άνεργοι, περιθωριοποιημένη μαύρη κοινότητα, αλλά ο μαν δεν το βάζει κάτω. Σου λέει πως είναι όχι για να κλαφτεί, αλλά για να σου δείξει ότι έχει τον τσαμπουκά να ανταπεξέλθει. Η δυναμική του σου δείχνει ότι δεν έχει όρεξη να κολλήσει σε μια ζωή χωρίς διέξοδο επειδή “έτσι είναι η φάση”, αλλά είναι αποφασισμένος να ζήσει καλύτερα. Δεν σημαίνει ότι έχει πάρει απόφαση να κάνει κομμουνιστική επανάσταση και να μοιράσει τον πλούτο, αλλά η διάθεση να αλλάξει την ζωή του είναι μια αρχή.
Εμείς αυτό το Hip-Hop ψάχνουμε σαν κρύα μπύρα σε live στην πλατεία. Το Hip-Hop που τα λέει όπως είναι, το Hip-Hop που περνάει το vibe στην γειτονιά, το Hip-Hop που τινάζει λίγο μιζέρια από τις ταράτσες και τα υπόγεια της μητρόπολης. Η φαση μας “say ladi dadi we like to party” γιατί δεν είναι κακό να περνάς καλά. Κακό είναι να περνάς καλά εις βάρος άλλων ανθρώπων. Η φάση σου;