O Prince ήταν OG
To KickIt και το “Story of my Hip Hop” θυμούνται πώς ο Prince (7/6/1958 - 21/4/2016) τίμησε με rap τρόπο τη μνήμη του Martin Luther King Jr. κι εξηγούν γιατί ήταν OG.
Κλείσε για λίγο τα μάτια για πάμε πίσω και να δούμε τα χρόνια να περνούν με μιας μέσα σε λίγες αράδες. Τώρα άνοιξέ τα και είμαστε μαζί κάπου στα μέσα των 80s. Άλλα χρόνια εκείνα, δεν τα ζήσαμε, αλλά φορές σαν να ζωντανεύουν μπροστά μας από τις διηγήσεις των παλαιότερων. Όπως συνέβαινε και με τα παραμύθια που μας έλεγαν, όταν ήμασταν ακόμα παιδιά και αλέκιαστα από αυτά που θα ακολουθούσαν. «Μια φορά και ένα καιρό», δεν έχει σε αυτή την διήγηση. Μάλλον, όμως, περιλαμβάνει πολλούς... δράκους και περισσότερους από έναν πρίγκιπες.
Η καταγραφή αυτή σκέψεων και γεγονότων, αν προτιμάτε καλύτερα, αναφέρεται και σε έναν από τους πρώτους hip hop... πρίγκιπες, τον Kurtis Blow, ο οποίος αποδέχθηκε μία πρόταση του γιου του Martin Luther King Jr. Ο Dexter Scott King του ζήτησε να φτιάξει έναν τραγούδι για τον πατέρα του, το οποίο θα κυκλοφορούσε στο πλαίσιο του πρώτου εορτασμού της ημέρας (MLK Day) που είναι αφιερωμένη στην μνήμη και την δράση του και από το 1986 γιορτάζεται την τρίτη εβδομάδα κάθε Ιανουαρίου.
Μην ξεχνάς πως είμαστε σε μία άλλη εποχή, με τον θόρυβο από την κυκλοφορία του “We Are the World” (1985) να μην έχει ακόμα σταματήσει. Ο Kurtis Blow (μαζί με τον Philip Jones) ανέλαβε την παραγωγή του “King Holiday” και ράπαρε σε αυτό, η Polygram προς τιμήν της πλήρωσε τις ηχογραφήσεις και έκανε την διανομή, οι El DeBarge, Whitney Houston, Stacy Lattisaw, Lisa Lisa μαζί με τους Full Force, Teena Marie, Menudo (μέλος του συγκροτήματος ήταν και ο Ricky Martin), Stephanie Mills, New Edition και James “J.T.” Taylor τραγούδησαν αφιλοκερδώς, ενώ αμισθί συμμετείχαν επίσης και οι πιο «δικοί» μας Fat Boys, Melle Mel, Run DMC και Whoodini. Κοινώς στο “King Holiday” συμμετείχαν καλλιτέχνες που λόγω της νεαρής τότε ηλικίας τους ή του είδους που προέρχονταν, δεν είχαν την ευκαιρία να πάρουν μέρος στο “We Are the World”.
Τα έσοδα από την κυκλοφορία του θα πήγαιναν στο “King Center for Nonviolent Social Change”, αλλά για να... τρέξει το τραγούδι υπήρχε ένα σημαντικό πρόβλημα που έπρεπε να επιλυθεί: Το μπάτζετ για το video clip έφτανε στις 90.000 δολάρια και τα λεφτά αυτά δεν υπήρχαν. H Polygram δεν ήταν διατεθειμένη να βάλει το χέρι στην τσέπη, ενώ το King Center δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να καλύψει αυτό το ποσό.
Κάπου εκεί, όμως, σαν από μηχανής θεός εμφανίστηκε ένας άλλος... γαλαζοαίματος, ο Prince. Δεν συμμετείχε στο τραγούδι, δεν πήρε κάποιο ποσοστό από τις πωλήσεις ή τα λεφτά του πίσω - δεν τα ζήτησε άλλωστε - αλλά ανέλαβε να καλύψει το κόστος για να γυριστεί το video clip. Όταν ο Kurtis Blow τον ευχαρίστησε, εκείνος αρκέστηκε στο να του πει «κανένα πρόβλημα φίλε μου. Είναι για τον Martin Luther King».
Τα «ραντάρ» του Prince ήταν πάντα... ανοιχτά προς άλλα είδη κι έχοντας επιρροές από σχεδόν κάθε μουσικό ρεύμα, κατάφερνε να δημιουργεί το δικό του προσωπικό και ξεχωριστό ύφος. Παρακολουθούσε και την άνοδο της rap, αν και την περίοδο εκείνη πιο πολύ αδιάφορο τον άφηνε.
Λίγα χρόνια αργότερα, όμως, έφαγε ένα δυνατό... rap χαστούκι, το οποίο, όμως, τον έκανε πιο δυνατό. Όταν η Wendy Melvoin, μέλος της μπάντας “The Revolution” που συνεργαζόταν, του έβαλε να ακούσει το “Fight the Power” των Public Enemy, «τρελάθηκε». Όλοι όσοι ήταν δίπλα του γούσταραν το κομμάτι, αλλά εκείνος αρχικά το... μίσησε, γιατί το αγάπησε. «Κατάλαβε πως το “Fight the Power” τα άλλαξε όλα. Το ήξερε. Ήταν αντίθετο με όλα όσα ο Prince προσπαθούσε να κάνει. Ο Prince πλέον απευθυνόταν στους ηλικιωμένους και ο Chuck D στους νέους», ομολόγησε χρόνια αργότερα η Wendy Melvoin. Ο Prince, όμως, δεν θα έπεφτε... αμαχητί και το 1992 με την κυκλοφορία του “Sexy MF”, θα γύριζε και πάλι τον διακόπτη.
O... ύμνος για τον υπογράφοντα ή αλλιώς το “Fight the Power” άλλαξε την οπτική του Prince για το rap, με τον πρίγκιπα κατά καιρούς να μην έχει κρύψει πως τον γοήτευαν συγκροτήματα όπως κυρίως οι Public Enemy και Boogie Down Productions, ενώ μεταξύ άλλων δημιούργησε μία πολύ φιλική σχέση με τον Chuck D, με τον οποίο συνεργάστηκε και στο “Undisputed”.
Υπήρχαν περίοδοι, όπως συμβαίνει με πολλούς αστέρες του πενταγράμμου, που ο Prince πάρταρε ασταμάτητα. Δηλαδή, το άκρως αντίθετο από τον Chuck D. Βέβαια, ο Prince ήταν ο μοναδικός που μπορούσε να κάνει τον Chuck D να βγει από το σπίτι του τις «μεγάλες ώρες». Ίσως αυτό να συνέβαινε, γιατί ήταν OG. Όπως OG ήταν η στήριξη - όχι μόνο οικονομική - που παρείχε στην οικογένεια της Lauryn Hill, όταν εκείνη βρέθηκε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Σίγουρα OG ήταν για τον ρόλο που ανέλαβε στην κυκλοφορία του “King Holiday”, αλλά και για άλλα πολλά που έκανε και τα κράτησε μακριά από το φως της δημοσιότητας. Ως OG δεν φέρθηκε στο πώς θέλησε να διαχειριστεί τα πνευματικά δικαιώματά του. Η μήπως όχι; Τουλάχιστον ως ένα σημείο. Όπως και να έχει, όμως, αυτό είναι μια άλλη ιστορία με πολλούς «δράκους».
The Story of my Hip Hop
