Οι Artifacts έζησαν (με) όλα τα στοιχεία του Hip Hop

Τα άσχημα νέα μαθαίνονται γρήγορα. Πόσω δε στην εποχή μας που η κάθε πληροφορία μπορεί να... ταξιδέψει με ταχύτητα αντίστοιχη με εκείνη του φωτός. Η ίδια πληροφορία μάλιστα κινδυνεύει περισσότερο από το... skip, παρά από το αν θα φτάσει ή όχι στον εκάστοτε αποδέκτη. Αυτό το μήνυμα, όμως, δεν μπορούσε να χαθεί για τον El Da Sensei, ο οποίος στις 6 Νοεμβρίου έμαθε για τον χαμό του επί χρόνια συνοδοιπόρου του στους Artifacts, Tame One.

Όταν έφτασε το κακό μαντάτο, έκλεισε τα μάτια, αλλά τα δάκρυα βρήκαν τρόπο να κυλήσουν. Δεν ήταν τα πρώτα που χύθηκαν για έναν φίλο, αδελφό που έχασε. Η καρδιά του είχε ραγίσει ξανά σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Όπως το 2009, όταν ο Roc Raida άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία μόλις 37 ετών. Ο Grandmaster των X-Ecutioners είχε συνοδεύσει το συγκρότημα στις πρώτες περιοδείες του.

Ο El Da Sensei μάλιστα ήταν ο πρώτος που έμαθε για την απόφαση του Roc Raida: «Πρέπει να αφοσιωθώ στην προετοιμασία μου για το DMC (σ.σ. νίκησε τον διαγωνισμό του 1995), αλλά θα διαλέξω εγώ τον αντικαταστάτη μου. Πρέπει να είναι πολύ καλός. Δεν θα φύγω πριν τον βρω». Ο El Da Sensei είχε ήδη ξεχωρίσει τον DJ Kaos, με τον οποίο - αφού τον είδε εν... δράσει - είχε ήδη αναπτύξει μία πολύ καλή σχέση. Ο DJ Kaos παρόλο που ήταν αρκετά αγχωμένος στη «συνέντευξη» με τον Roc Raida, πήρε το χρίσμα και έγινε το τρίτο μέλος των Artifacts, των οποίων το τελευταίο άλμπουμ κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες (4/11). Ο DJ Kaos «έφυγε» το 2019, όταν ήδη είχαν αρχίσει οι ηχογραφήσεις για το "No Expiration Date", αλλά δεν είχε την δύναμη να βρεθεί στο studio με τα αδέλφια του. «Το πνεύμα του, όμως, ήταν εκεί», όπως έχει τονίσει ο El Da Sensei.

Ο 51χρονος πλέον rapper θρηνεί για ακόμα μία απώλεια και κάθε δάκρυ του ανασύρει και μια ανάμνησή με πρωταγωνιστές εκείνον και τον Tame One. Μεγάλωσαν στην ίδια γειτονιά του Νιούαρκ στο Νιου Τζέρσεϊ, υπήρξαν b-boys και DJs, ράπαραν κι έκαναν graffiti. Κοινώς είχαν ασχοληθεί και με τα τέσσερα στοιχεία που χαρακτήριζαν για πολλά χρόνια την κουλτούρα του Hip Hop. O ένας μάλιστα έβλεπε τα graffiti του άλλου και τελικά το 1987 μέσω κάποιων κοινών γνωστών, όχι μόνο γνωρίστηκαν, αλλά έγιναν και... αυτοκόλλητοι.

Η Νέα Υόρκη είναι η... Μέκκα του Hip Ηοp, αλλά και το Νιου Τζέρσεϊ μόνο αμελητέα δύναμη δεν αποτελεί. Οι Poor Righteous, οι Naughty by Nature, οι Lords of the Underground και ο Redman μεταξύ άλλων είναι από το Νιου Τζέρσεϊ. Τότε, έπρεπε να είσαι πραγματικά καλός για να πιάσεις το μικρόφωνο κι εκείνοι το... είχαν. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως ο Redman αποφάσισε να παρατήσει το turntablism, όταν άκουσε τον Tame One - ήταν ξαδέρφια - να ραπάρει.

Πέρασαν ώρες αμέτρητες στο μικρόφωνο και όπου μπορούσαν να εμφανιστούν, το έκαναν. Όπου υπήρχε βραδιά freestyle, διαγωνισμός και ανοιχτά μικρόφωνα ήταν εκεί. Back in the day μάλιστα για να συμμετάσχεις σε αυτά τα event, έπρεπε πρώτα να περάσεις από... προκριματικά κι εκείνοι συνήθως τα πήγαιναν εξαιρετικά. Έπειτα από ένα σημείο μάλιστα δεν συμμετείχαν καν στους προκριματικούς γύρους, καθώς ήταν γνωστό πως θα κυριαρχήσουν. Όταν τους έβλεπαν άπαντες έλεγαν "that's them", καθώς δεν είχαν όνομα για το συγκρότημά τους. Η φράση, όμως, έκρυβε και ένα άλλο νόημα, αφού με την εμφάνιση των Tame One και El Da Sensei, όλοι ήξεραν ποιοι θα είναι οι τελευταίοι που θα μείνουν στην σκηνή.

Οι μέρες, οι μήνες και τα χρόνια περνούσαν και οι El Da Sensei και Tame One ήταν από τα λίγα δυνατά χαρτιά της σκηνής του Νιου Τζέρσεϊ χωρίς συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία. To 1994, όμως, έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να κυκλοφορήσουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά. Πριν, όμως, το "Between a Rock and a Hard Place" βρεθεί στα ράφια των δισκοπωλείων, έπρεπε πρώτα να σκαρφιστούν το όνομα του συγκροτήματος τους. Το "Τhat's them" απορρίφθηκε από την δισκογραφική - το κράτησαν καβάτζα, όμως, για το δεύτερο άλμπουμ τους το 1997 - και τελικά κατέληξαν στο "Artifacts".

Το δισκογραφικό τους ντεμπούτο ήταν ένας... ύμνος για την κουλτούρα. Πολλοί ράπαραν και τότε, αλλά αυτό που τους ξεχώρισε ήταν πως η θεματολογία του αφορούσε τον κώδικα του Hip Hop. Ήταν κάτι που προέκυψε ως φυσικό αποτέλεσμα, καθώς το... ζούσαν 24/7. Ενδεικτικό μάλιστα ήταν το σχόλιο του KRS-One για το Wrong Side Of Da Tracks, το οποίο κρύβει και μία κριτική προς την γενέτειρα περιοχή της κουλτούρας: «Είναι τρελό που για να γίνει ένα κομμάτι για το graffiti που γεννήθηκε στο Μπρονξ, χρειάστηκαν κάτι τύποι από το Νιου Τζέρσεϊ». Το αγάπησαν το graffiti. Ο Tame One μάλιστα είχε διανυκτερεύσει ουκ ολίγες φορές σε αστυνομικά τμήματα στο Νιου Τζέρσεϊ, στη Νέα Υόρκη και στη Φιλαδέλφεια, καθώς είχε συλληφθεί για... βανδαλισμό.

Τα δάκρυα συνεχίζουν να κυλούν και φέρνουν θύμησες από το παρελθόν. Άλλες καλές, όπως την έκπληξη τους, όταν είδαν πως ο KRS-One τούς είχε αναφέρει στα shoutouts του "MC's Act Like They Don't Know" ή την χαρά που ένιωσαν, όταν ο Busta Rhymes σε ένα βαν κατά την διάρκεια μιας περιοδείας, τους πήρε την κασέτα με το "C'Mon wit da Git Down". Για ώρες δεν σταμάτησε να το ακούει και τελικά τους ενημέρωσε, χωρίς να του το έχουν ζητήσει, πως είναι στη διάθεσή τους σε περίπτωση που αποφασίσουν να το κάνουν remix. Σίγουρα θα υπήρχαν και άσχημες στιγμές, αλλά με την πάροδο του χρόνου αυτές που μένουν είναι πάντα οι καλές. Για αυτό ο πόνος, όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν φεύγει...

RIP Tame One.

Επικοινωνία:

Facebook: The story of my hip hop

Twitter: @StoryHip

Issuu: thestoryofmyhiphop