Το μοιρολόι των γειτονιών για τον Νικόλα.

Έφτασε νωρίτερα και για μια στιγμή πέρασε από το μυαλό του το πώς θα γεμίσει τον χρόνο του μέχρι να φτάσει η ώρα του προγραμματισμένου ραντεβού του. Ξεχάστηκε γρήγορα, όμως, αυτή η σκέψη.

Μόλις, βγήκε από την έξοδο του μετρό η πρώτη εικόνα που αντίκρισε ήταν αυτή μιας ομάδας περιπολίας της αστυνομίας. Δίας, Ζήτα, Δέλτα, άγνωστο ποια μετάλλαξης... Δεν έδωσε σημασία, καθώς ένας θόρυβος που ακουγόταν από την πλευρά του ανελκυστήρα του σταθμού του μετρό τού τράβηξε την προσοχή. Μία ανάπηρη κοπέλα προσπαθούσε χωρίς επιτυχία να καλέσει τον ανελκυστήρα. Κινήθηκε προς τα εκεί, αλλά μία περαστική έφτασε πιο γρήγορα και βοήθησε την κοπέλα να μπει στο ασανσέρ. Συνομίλησαν μάλιστα για λίγο και συνέχισαν χαμογελαστές τον δρόμο τους.

Λίγα μέτρα παρακάτω η κοινωνική κουζίνα «Ο Άλλος Άνθρωπος» ήταν εκεί για να ομορφύνει μια πλατεία με την αγάπη και την αλληλεγγύη της σε ακόμα ένα καθιερωμένο ραντεβού της. Ωραίες εικόνες, ανθρώπινες.

Εκείνος πάλι, μιας και είχε φτάσει νωρίτερα από ό,τι είχε προγραμματίσει, πήγε να πάρει έναν καφέ για να «σκοτώσει» την ώρα του. Είδε και μια παρέα αδέσποτων σκύλων. Τους έδωσε λίγο νερό, έπαιξε μαζί τους αλλά έπειτα από λίγο εκείνα θέλησαν να απολαύσουν τη σιέστα τους.

«Σε είδα πριν που τους έβαλες νερό», του είπε μια κυρία λίγο αργότερα. «Ναι, τι συνέβη;», αποκρίθηκε. «Τίποτα, απλά ήρθα να ταΐσω». Μόλις οι σκύλοι αντιλήφθηκαν την παρουσία της ξύπνησαν κι έτρεξαν κοντά της για να της «κάνουν χαρές». Έπιασαν για λίγο την κουβέντα. Όταν τον ρώτησε αν είναι από εκεί, εκείνος της είπε πως βρέθηκε στην πλατεία για ένα ραντεβού που είχε. Η αλήθεια, όμως, είναι πως κάτι άλλο ήθελε να απαντήσει «Ήλθα εδώ για να δω μια γειτονιά να τραγουδάει κι εσείς κυρία μου, είστε μία εξαίρετη τραγουδίστρια. Είστε μάλιστα η δεύτερη που συναντώ σήμερα. Επίσης, λίγα μέτρα πιο πάνω παίζει και μία φοβερή μπάντα». Τα κράτησε, όμως, μέσα του...

Ήλθα εδώ για να δω μια γειτονιά να τραγουδάει κι εσείς κυρία μου, είστε μία εξαίρετη τραγουδίστρια. Είστε μάλιστα η δεύτερη που συναντώ σήμερα. Επίσης, λίγα μέτρα πιο πάνω παίζει και μία φοβερή μπάντα

Πέρασε η ώρα και ο Νικόλας εμφανίστηκε στην πλατεία, έτοιμος να δεχτεί τις προσφορές για την δράση «Οι Γειτονιές τραγουδάνε ακόμη». Για 7η χρονιά, την πιο δύσκολη από όλες, τα παιδιά από τις Γειτονιές αντιστέκονται με το λίγο μας απέναντι στο καθόλου.

Ο Νικόλας τις γνώριζε καλά τις γειτονιές και ήταν από εκείνους που τις έκαναν να τραγουδούν. Και αλήθεια υπάρχει πιο όμορφο τραγούδι από αυτό της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας; Και οι γειτονιές, όμως, τον ήξεραν και τον αγαπούσαν. Για αυτό και λίγες ώρες μετά, όταν έμαθαν για τον «χαμό του», βυθίστηκαν σε θλίψη για να θρηνήσουν ένα από καλύτερα παιδιά τους. Το μοιρολόι τους θα ακούγεται για καιρό...

Καλό ταξίδι Νικόλα, σε ευχαριστούμε που μας έδωσες την ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Κρατάω για φυλακτό όσα είπαμε. Συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους κοντινούς σου ανθρώπους.

Επικοινωνία:

Facebook: The story of my hip hop

Twitter: @StoryHip

Issuu: thestoryofmyhiphop