Το ραπ ενώνει κόσμο ή χωρίζει, σαν το γήπεδο

Το έχουμε δει όλοι. Στις κουβέντες μας με φίλους, στα comments κάτω από κομμάτια, ή και το έχουμε ακούσει στα ίδια τα raps. Ένα μεγάλο αόριστο και χωρίς καμία επεξήγηση "το χιπ χοπ σημαίνει ενότητα".

Ωραία καλά τα λέμε αλλά για τι ενότητα μιλάμε? Το χιπ χοπ γεννήθηκε στα γκέτο και τα γκέτο σίγουρα δεν έμοιαζαν με τις μεσοαστικές γειτονιές όπου έμεναν οι χίπηδες που έβλεπαν παντού ηρεμία και ήθελαν να μοιράσουν την αγάπη τους σε όλον τον κόσμο για ζήσουν όλοι ειρηνικά. Μιλάμε για καταστάσεις βίας, όπου μόνο ο πιο δυνατός και ο πιο έξυπνος μπορούσε να σκαρφαλώσει στην κοινωνική πυραμίδα του γκέτο και από εκεί να επιβιώσει κάπως καλύτερα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Από το ‘73 και μετά έχουμε μια ραγδαία έκρηξη από τα χιπ χοπ πάρτι. Ήδη από εκείνη την εποχή, όπου το χιπ χοπ βρισκόταν ακόμα μόνο στη γειτονιά του Μπρόνξ, είχαμε τα πρώτα χωρίσματα στη σκηνή. Τι εννοώ?

το πρώτο βασίλειο του DJ Kool Herc, το δεύτερο του Grandmaster Flash και το τρίτο των Zulu Nation

Από τον πρώτο καιρό της ύπαρξης του, το Μπρόνξ είχε χωριστεί σε 3 “βασίλεια”, το πρώτο βασίλειο του DJ Kool Herc, το δεύτερο του Grandmaster Flash και το τρίτο των Zulu Nation. Τα βασίλεια αυτά συχνά πυκνά ερχόντουσαν σε ρήξη μεταξύ τους με battles όπου καμιά φορά από την υπερβολική ένταση και αδρεναλίνη μπορούσε να παίξει και καμιά φάπα.

Ας μείνουμε όμως στο strict hip hop Battle. Όταν μιλάμε για χιπ χοπ battles εννοούμε ένα σημείο στο οποίο μαζεύονταν bboys/bgirls, writers, MC's αλλά και DJs με τα ηχοσυστήματα τους και απλά πάλευαν για το ποιος θα δώσει το καλύτερο show, ποιον θα διαλέξει το κοινό. Το νόημα βρε παιδί μου ήταν ποιος θα βασιλέψει.

Επιπρόσθετα, τα χιπ χοπ πάρτι είχαν την δικιά τους, πολύ συχνά οπλισμένη περιφρούρηση η οποία ήταν έτοιμη ανά πάσα στιγμή να έρθει σε αντιπαράθεση είτε με τους μπάτσους που ερχόντουσαν για να σπάσουν τα πάρτι, είτε με άλλα άτομα από τη γειτονιά που ήθελαν το ίδιο ή απλά να φερμάρουν το ταμείο.

ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των πάρτι αυτών ήταν η απαγόρευση μανούρας.

Θα μου πεις τότε γιατί μιλάμε για ενότητα ρε φίλε στο χιπ χοπ?

Κοίτα, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των πάρτι αυτών ήταν η απαγόρευση μανούρας. Εννοώ τον καβγά και όχι το τυρί από τη Σίφνο, οκ? Λόγω της εκτεταμένης βίας που επικρατούσε στο Μπρόνξ τα χιπ χοπ πάρτι λειτουργούσαν σαν ουδέτερη ζώνη όπου άτομα από διάφορες συμμορίες ή και ανένταχτος πληθυσμός μπορούσε να έρθει απλά για να περάσει καλά και να κοινωνικοποιηθεί. Σίγουρα το πράγμα δεν ήταν πάντα έτσι και λόγω του γενικού κλίματος που επικρατούσε στη γειτονιά, τα νεύρα από τις αφραγκίες και το τοξικό σπίτι, που και που ξέφευγαν τα πράγματα. Εκεί ήταν επίσης η στιγμή που έπρεπε να παρέμβει η περιφρούρηση.

Σε γενικό κλίμα όμως στα πάρτι επικρατούσε μία πιο ενωτική ατμόσφαιρα απ' ότι στον έξω κόσμο. Ακόμα και στα battles επικρατούσε ενότητα. Ενότητα μεταξύ των crews που χρειαζόταν ώστε να δώσουν το καλύτερο δυνατόν show και να πάρουν μαζί τους τις καρδιές του κόσμου.

Άμα φέρουμε αυτήν την ενότητα στο σήμερα και στον τόπο μας μπορούμε να κάνουμε μια πρόχειρη μετάφραση.

Και σήμερα ακόμα και στην περίοδο του κόβιντ υπάρχουν τσακάλια που ρισκάρουν τον κώλο τους για να στήσουν όπεν μάικς και μικρές συναυλίες σε δημόσιους χώρους στις γειτονιές. Αυτές είναι στιγμές ενότητας ανθρώπων που ένα χρόνο και κάτι δεν ψήθηκαν να κλειστούν σπίτι τους. Αλλά και στις εποχές πριν τον κόβιντ υπήρχαν φάσεις στις γειτονιές όπου η γειτονιά γινόταν ένα και οι εχθρικές φιγούρες τουλάχιστον για εκείνο το διάστημα που κρατούσε η φάση δεν πατούσαν στη πλατεία.

Με απλά λόγια το χιπ χοπ την ίδια στιγμή μας ενώνει μεταξύ μας και μας χωρίζει με τους εχθρούς μας. Γιατί προσωπικά την χίπικη ενότητα δεν την μπορώ. Δεν έχω τίποτα κοινό και δεν θέλω να δείξω αγάπη και ενότητα σε μπάτσους και φασίστες, με άτομα που έρχονται σε φάσεις που παιδιά αφιερώνουν εβδομάδες για να τις κάνουν απλά για να τσακωθούν.

το ραπ ενώνει κόσμο ή χωρίζει σαν το γήπεδο

Πάντα όταν σκέφτομαι αυτό το θέμα μου έρχεται στίχος ενός φίλου μου που λέει "το ραπ ενώνει κόσμο ή χωρίζει σαν το γήπεδο". Και έχει μέσα του μεγάλη δόση αλήθειας.

Συνοψίζοντας για να κλείσουμε λίγο την σκέψη αυτή, σκέψου ξανά πριν πεις μη κράζεις τον άλλον γιατί το χιπ χοπ σημαίνει ενότητα. Το χιπ χοπ ήταν χωρισμένο από την αρχή του και όταν έδειχνε ενότητα δεν το έδειχνε προς όλες τις κατευθύνσεις. Το χιπ χοπ δεν μιλάει σε όλους, μιλάει σε άτομα που μοιάζουν μεταξύ τους, που τραβάνε παρόμοια ζόρια και βλέπουν τον κόσμο με παρόμοιο τρόπο.

Οπότε ξέρεις, αν βλέπεις μια φάση εχθρικά, αν βλέπεις πως δεν σου κάνει, απλά η φάση δεν είναι για σένα. Μην έρθεις με το ζόρι, μην προσπαθείς να την αλλάξεις ή να επιβάλεις τα δικά σου. Γιατί ενώ όλα δείχνουν χαλαρά, μπορεί να τελειώσει άσχημα για σένα. Όταν η διοργάνωση σου λέει ότι το λάιβ ή τα όπεν θα γίνουν με αυτούς ή τους άλλους όρους, πρέπει να γίνει με αυτούς τους όρους άρα ή συμμετέχεις ή απλά φεύγεις.