Έφυγε ο θρυλικός ηθοποιός, τραγουδιστής και ακτιβιστής Χάρι Μπελαφόντε

Ο Belafonte, γεννημένος ως Harold George Bellanfanti Jr., βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Μανχάταν σε ηλικία 96 ετών.

Γεννημένος στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης την 1η Μαρτίου 1927 από Τζαμαϊκανούς μετανάστες γονείς, ο Μπελαφόντε γύρισε στην πατρίδα των γονιών του σε ηλικία 5 ετών, επιστρέφοντας στη Νέα Υόρκη αργότερα για το γυμνάσιο. Η μουσική του Belafonte θα ριζώσει σε μεγάλο βαθμό στους ήχους Calypso και Καραϊβικής, καθώς είχε κάνει το μπαμ τη δεκαετία του 1950 με τις επιτυχίες "The Banana Boat Song (Day-O)" και "Jump in the Line".

Πριν γίνει καλλιτέχνης και ηθοποιός, ο Belafonte υπηρέτησε στον στρατό κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ενώ αργότερα σπούδασε θέατρο δίπλα στον Sidney Poitier υπό την καθοδήγηση του Paul Robeson. Όπως και ο Poitier, η πρώιμη καριέρα του Belafonte ξεκίνησε στο American Negro Theatre του Χάρλεμ, ενώ κέρδισε τα πρώτα φώτα της δημοσιότητας ως τραγουδιστής σε νυχτερινά κέντρα.

Ο Belafonte θα γίνει ένας καταξιωμένος τραγουδιστής με την δισκογραφική RCA Victor τη δεκαετία του '50, κυκλοφορώντας το ντεμπούτο άλμπουμ του το 1954 Mark Twain and Other Folk Favorites, το Belafonte το 1956 και το Calypso την ίδια χρονιά. Το τελευταίο άλμπουμ θα γινόταν το πρώτο LP που θα έφτανε το ένα εκατομμύριο πωλήσεις και το 2018 επιλέχθηκε για "διατήρηση" στο Εθνικό Μητρώο Ηχογράφησης από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου.

Ο Belafonte πέτυχε το ίδιο επί σκηνής και στον κινηματογράφο, κερδίζοντας το 1954 το βραβείο Tony για τον καλύτερο ηθοποιό – μιούζικαλ (για την ταινία Almanac του John Murray Anderson), πρωταγωνιστώντας επίσης στην ταινία Carmen Jones και στο Island in the Sun, μαζί με την Dorothy Dandridge. Το 1960, ο Belafonte έγινε ο πρώτος μαύρος ερμηνευτής που έλαβε Emmy για το Tonight with Belafonte, που κυκλοφόρησε τον προηγούμενο χρόνο.

Όπως ο Poitier, ο Belafonte θα γινόταν μια εξέχουσα φωνή κατά τη διάρκεια του Κινήματος Πολιτικών Δικαιωμάτων, υποστηρίζοντας τον Δρ. Martin Luther King Jr. Οι δύο ηθοποιοί συνεισέφεραν και οικονομικά στην οικογένεια King, βοηθώντας επίσης στην οργάνωση της Πορείας του 1963 στην Ουάσιγκτον.

Στα τελευταία του χρόνια, ο Belafonte παρέμεινε πιστός στις ιδέες του, οργανώνοντας το all-star τραγούδι «We Are the World» εναντίον του απαρτχάιντ. Το τελευταίο στούντιο άλμπουμ του Belafonte, Paradise in Gazankulu το 1988, θίγει τη δεινή κατάσταση της Νότιας Αφρικής υπό το σύστημα του απαρτχάιντ.

Την επόμενη χρονιά, ο Belafonte θα λάβει την τιμιτική διάκριση Kennedy Center Honor, που αργότερα το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών το 1994, καθώς και ένα Grammy Lifetime Achievement Award το 2000. Ο Belafonte είναι από τους λίγους αποδέκτες της τετράδας EGOT (Emmy, Grammy, Oscar και Tony.)

Όταν επέστρεψε στον κινηματογράφο πρωταγωνιστώντας για τελευταία φορά στην ταινία του Spike Lee το 2018 BlackKkKlansman, η οποία έλαβε Όσκαρ Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου.