Φρέσκα 3/23!
Σκάψτε, βρείτε, ψαχτείτε και ακούστε τις πέντε πιο ενδιαφέρουσες και ελπιδοφόρες κυκλοφορίες του μήνα που πέρασε. H μουσική είναι μία. Δεν έχει όρια. Δεν έχει στεγανά.
Σκατά σε κάθε δημοσιογράφο που παρά τη φύση του λειτουργήματος ή επαγγέλματος του, αντέχει και επιλέγει να παραπληροφορήσει, να καλύψει και να ξεφτιλίσει την ανθρώπινη (που λέει ο λόγος) υπόστασή του. Ντροπή (σχεδόν) σε όλους τους τηλεοπτικούς αλήτες που αντί να κριτικάρουν, να αντιπολιτεύονται και να αναζητούν την αλήθεια, πράττουν δημόσιο λόγο με ακριβώς τον αντίθετο στόχο. Μακάρι όλα αυτά τα τομάρια να μην ακούσουν ποτέ τους μουσικές σαν τις παρακάτω... ή μάλλον καλύτερα να ακούσουν άμεσα μπας και γίνουν λίγο (το περισσότερο είναι περιττό) άνθρωποι. Και για να κλείσω με κάτι άσχετο που δεν θα μπει στην πεντάδα παρακάτω, αν θέλετε παλιομοδίτικη ραπ στα πολωνικά: Afro Kolektyw - Ostatnie słowo.
Lonnie Holley - Oh Me Oh My
[Jagjaguwar]
Soul, Experimental, Ambient, Downtempo, Jazz
Ιδιαίτερος καλλιτέχνης. Πειραματικές μουσικές. Παράξενη φωνή. Οι συνεργασίες/συμμετοχές των Jeff Parker, Rokia Koné, Sharon Van Etten, Bon Iver, Michael Stip και Moor Mother σε αυτό τον δίσκο ειναι από πολυτέλεια μέχρι μαγεία! Μιλάμε για ασυλληπτη δισκάρα και απίθανα απροσδιόριστη μουσική προσέγγιση. Ποικιλία. Ταιριάζει σε όλους.
The Necks - Travel
[Northern Spy]
Avant-Garde Jazz, Post-Minimalism
Τέσσερις μεγάλες συνθέσεις οι οποίες κάνουν πάρα πολύ εύκολα το μυαλό να ταξιδέψει σε έναν κόσμο ήχων και αισθήσεων που μόνο αυτό το τρίο νομίζω ότι φαίνεται ικανό να φτιάχνει. Ειναι αρκετά ήρεμη και εύκολη η μουσική τους, παρότι έχει αρκετούς πειραματισμούς. Εξοχος δίσκος που θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα.
Nostalgia 77 - The Loneliest Flower in the Village
[Jazzman]
Jazz, Post-Bop, Spiritual Jazz
Πνευματική μουσική με όλη την φευγάτη υπόσταση που της αρμόζει, αλλά πολύ ζεστός ήχος με υπέροχο συνδυασμό φλάουτου και σαξόφωνου. Παραδόξως αφήνει πολύ χώρο και στο πιάνο. Η συνοχή ειναι φανταστική. Δεν ηρθε η επανάσταση στην jazz με αυτό εδώ, αλλα ειναι πραγματικά πολύ καλό.
slowthai - UGLY
[Method Records]
Post-Punk, Hip Hop, Dance
Ο Ty δεν παίζει με τίποτα καινούργιο εδώ, αλλά φτιάχνει κάτι δικό του από το post-punk και το βρετανικό ραπ με έντονη χορευτική διάθεση. Αν και νιώθω ότι κάποια κομμάτια δεν εκμεταλλεύεται στο έπακρο τα συναισθήματά του, όταν το κάνει, γαμάει!
Model/Actriz - Dogsbody
[True Panther]
Noise Rock, Dance-Punk, Post-Industrial
Το αν είναι rock ή punk ή dance δεν πρέπει να ενδιαφέρει. Είναι λίγο απ’ όλα. Από την rock πλευρά θυμίζουν Daughters. Όχι τόσο στον θόρυβο και το βιρτουόζικο όσο στο ύφος και την μανία. Στο χορευτικό κομμάτι θυμίζουν LCD Soundsystem. Κι εδώ, όχι τόσο στον ήχο ή στην ένταση, αλλά στην όρεξη και τον ρυθμό.
