Φρέσκα 9/23!
Σκάψτε, βρείτε, ψαχτείτε και ακούστε τις πέντε πιο φρέσκες κυκλοφορίες που ακούσαμε πρόσφατα. H μουσική είναι μία. Δεν έχει όρια. Δεν έχει στεγανά.
Βροχές και πλημμύρες μας έφερε το φθινόπωρο και άλλον έναν τρόπο για να πεθάνεις σε αυτή τη χώρα με το ανύπαρκτο κράτος και τους κρυμμένους (ή κλεμμένους) μηχανισμούς (κάθε λογής). Ντροπή σε κάθε απάνθρωπο, καπιταλιστικό γουρούνι της εποχής. Αλληλεγγύη και μουσική, η μόνη διέξοδος. Κατάρες στέλνω σε μπάτσους και αλήτες δημοσιογράφους του σήμερα.
Δεν συμπεριέλαβα το φρέσκο “Voir Dire" των Earl Sweatshirt και The Alchemist στην παρακάτω λίστα, γιατι δεν το άκουσα ολόκληρο, αλλά τα δείγματα ακουγονται γαμώ και προβλέπω ότι θα κάνει πάταγο!
Yussef Dayes - Black Classical Music
[Brownswood Recordings]
Jazz Fusion, Jazz-Funk, Spiritual Jazz, R&B
Αυτό το άλμπουμ είναι ειλικρινά εκπληκτικά όμορφο και λειτουργεί ως μια εντυπωσιακή απεικόνιση της αγάπης του Yussef Dayes για τα πάντα γύρω του. Όλα όσα τον έφεραν εδώ και όλα όσα θα αναπτυχθούν και θα ανθίσουν. Είναι μια αυτοβιογραφία. Θαυμάστε το, μπορεί να γίνει ένα σύγχρονο κλασικό jazz διαμάντι.
Baroness – Stone
[Abraxan Hymns]
Stoner, Progressive Metal, Sludge, Hard Rock
Η παρέα από τη Σαβάνα βγάζει ενα φρέσκο αλλά παλιομοδίτικο, αρκετά σκονισμένο rock που καταφέρνει να μας διασκεδάσει με όλη τη σημασία της λέξης. Ειναι ένας απολαυστικός δίσκος συντροφιάς που γαργαλάει και τις indie και τις rock αλλά και τις metal πτυχές μας. Χωρίς να τιτλοφορείται με κάποιο χρώμα είναι μια κυκλοφορία που τους επαναφέρει στις μαγικές συνθέσεις που είναι κατά δικές τους από άποψη ήχου, ενορχήστρωσης και ατμόσφαιρας.
Tony Allen & Adrian Younge - Jazz Is Dead 018
[Jazz Is Dead]
Afrobeat, Jazz-Funk
Αν δεν γνωρίζετε την σειρά αυτή που αισίως έφτασε στην 18η κυκλοφορία, σπεύσατε να μάθετε. Εδώ με τον εκλιπόντα Allen ακούμε πρώτης ποιότητας φανκαρισμένη jazz που πραγματικά έχει κάτι το ακραία ενδιαφέρον και αφρικάνικο μέσα που σε ξεσηκώνει.
Mick Jenkins - The Patience
[RBC Records]
Hardcore Hip Hop, Jazz Rap
Υπνωτικά, σκοτεινά και jazzy beats που δεν τα χορταίνεις. Καλό ραπ πάνω από ωραία jazz μουσικά περάσματα. Ο Mick ακούγεται πολύ πεινασμένος και επικεντρωμένος στην επανίδρυση του εαυτού του ας πούμε. Επιθετικός και έξυπνος στίχος. Προσωπικά μου βγάζει κάτι από το παλιό καλό rap που λείπει πολύ μέσα στα autotunes και τα σκατένια trap της εποχής.
Charif Megarbane - Marzipan
[Habibi Funk]
Jazz-Funk, Arabic Jazz
Δεν ειναι και το πιο συνηθισμένο άκουσμα. Ενα μίγμα ανατολιτικο-αραβικού folk, jazz, synth ήχου με μια funk διάθεση. ο Charif τα παίζει, τα φτιάχνει και τα δημιουργεί όλα μόνος του. Ο τύπος είναι φαινόμενο. Αν το έχεις με τέτοιες μουσικές, θα καταλάβεις ότι ειναι κάτι ιδιαίτερα ξεχωριστό. O δισκος από το βερολινέζικο label κυκλοφορεί σε μπλέ κουρακάο απόχρωση! Νταξ! Δεν θες κάτι άλλο.
