Οι 10 δίσκοι του Renegade Instruments για το 2020
Ο Βασίλης Μυρσινιάς της εκπομπής Black Thoughts επιλέγει τους περίπου 10 δίσκους ανεξαρτήτως μουσικής που του έκαναν την πιο πολλή παρέα
Ο Βασίλης, Renegade Instruments, Μυρσινιάς της εκπομπής Black Thoughts(Παρασκευή 8μμ - 10μμ) με αγγλόφωνο σύγχρονο ραπ επιλέγει τους περίπου 10 δίσκους ανεξαρτήτως μουσικής που του έκαναν την πιο πολλή παρέα το 2020.
10 - Circles - Mac Miller
Τα μετά θάνατον albums σπανίως τιμούν την πορεία του δημιουργού τους. Συνήθως είναι συλλογές δημιουργιών που δεν ολοκληρώθηκαν καν με τον καλλιτέχνη ακόμα εν ζωή, πολλές φορές είναι τραβηγμένες από τα μαλλιά κυκλοφορίες που στην καλύτερη μας δίνουν μια ευκαιρία να ακούσουμε το τελευταίο στάδιο στο οποίο έφτασε η κάθε μορφή της μουσικής. Τα Good News, όμως, είναι περισσότερο το Life after death του Mac. Φτιαγμένο το 2018 μαζί με το Swimming που κυκλοφόρησε ένα μήνα πριν φύγει ο Miller, συνδημιουργημένο με τον Jon Brion εξ αρχής, ολοκληρωμένο από τον ίδιο μέσα στον επόμενο χρόνο. Χωρίς καθαρά χιτς και λειτουργώντας ως ευθύ sequel του προηγούμενου, ίσως ο μόνος δίσκος της λίστας που ακούγεται άνετα από την αρχή ως το τέλος και φωτίζει όλες τις σκέψεις του καλλιτέχνη στην επώδυνη τελευταία διετία της ζωή του.
9 - Rico Nasty - Nightmare Vacation
Η Ρίκο είναι άγρια. Και αγριεμένη. Για να “βγουν” τα πιο μελωδικά τραγούδια του δίσκου νοιώθεις σαν να χρειάστηκε φαρμακευτική αγωγή. Μιλάμε για μια από τις πιο αυτόνομες σύγχρονες ράπερ: στον ηλεκτροσόκ δίσκο που έφτιαξε δε θυμάμαι ούτε μία συμμετοχή, εκτός από το ότι τα beats στα τελευταία τρακς είναι Kenny. Σε μια χρονιά με πολλές ποιοτικές κυκλοφορίες από γυναίκες MC, αυτός είναι ο δίσκος που θα έδινα σε έναν ακροατή του παρελθόντος για να ξέρει τι έρχεται και σε μια ακροάτρια του μέλλοντος για να ακούσει πως ράπαραν οι φίλες μου το 2020.
8 - Jessie Ware - What's your pleasure
Η Τζέσι περνούσε από τα αυτιά μου και έφευγε όπως άλλωστε αρκετή καλή χορευτική ποπ την εποχή της υπερπληροφόρησης. Το WYP δεν έφευγε γιατί είναι σαν μια συλλογή best of μιας καριέρας ενώ περιλαμβάνει απλά τη φετινή σοδειά. Εξαιρετική παραγωγή, εξαιρετική προσέγγιση, μηδαμινά νοσταλγικά τρικς παρά την 80s διάθεση και άλλα χαριτωμένα που χρησιμοποιούνται συνήθως για να πιάσουν τέτοια αισθητική.
Spotify
7 - Moses Boyd - Dark matter
Αν ακούτε την εκπομπή Black Thoughts, μια συχνή επισήμανση είναι ότι πέρα από το ραπ, η εποχή είναι χρυσή και για τη jazz. Πιο απλά, όσους δίσκους jazz και να ακούσεις από φέτος, κάπου θα υπάρχει ένα αφιέρωμα με κάποιον εξαιρετικό που δεν έχεις προλάβει να ασχοληθείς ή ενημερωθείς. Με παρόμοιο τρόπο την άνοιξη, μιλώντας με το μπατζανάκη μου για νέες κυκλοφορίες, μου πρότεινε το Dark Matter. Σκληρός τεχνικά και αισθητικά ήχος, αρκετά πιο ηλεκτρονικός σε βασικά jazz μέρη(π.χ. μπάσσο), διαλέχθηκε γιατί είναι αρκετά πολυσυλλεκτικός για jazz και αρκετά jazz για πολυσυλλεκτικός.
6 - Fontaines DC - A hero's death
Υπό κανονικές συνθήκες για να ασχοληθώ με το ροκ πρέπει να είναι όλα σκληρά, βαριά, ασήκωτα στην παραγωγή. Στον ήχο των Fontaines όμως παραδόθηκα. Λίγο οι θύμησες Joy Division, λίγο τα cool/uncool live ανάμεσα στις δυο καραντίνες που ήταν σα να έρχεται η ελπίδα, κατέληξε το δεύτερο άλμπουμ των βέρων Ιρλανδών να παίζει στο repeat χωρίς να με νοιάζει που είναι πιο απλό και παιδικό από το ντεμπούτο τους. Αυτοί είμαστε.
5 - Everything is recorded - Friday Forever
Αν δε ζούσαμε το 2020, ο δίσκος θα ήταν απλά ένα καλό concept. Τι το τυχαία καινοτόμο έχει άλλωστε ένα project στα πρότυπα των προηγούμενων του Richard Russel με πολλές συμμετοχές από ένα φάσμα ειδών και επιρροών, mixtape δομή, scouting νέων ταλέντων στο ενδιάμεσο; Το ταυτοτικό: η περιγραφή ενός ξέφρενου βραδιού Παρασκευιάτικής διασκέδασης, από τις 9 και που κάποτε ξεκινάγαμε να βγαίνουμε μέχρι το πρωινό hangover. Αυτά σε μια χρονιά που η κοινωνική διασκέδαση ήταν δύσκολη όποιο ονοματάκι και αν είχε η μέρα. Το γεγονός ότι η πρωτοτυπία προέκυψε από τύχη, δεν αναιρεί το εφυές του στησίματος ενός τέτοιου δίσκου και τη συνέχεια ενός αγαπημένου ήχου των τελευταίων ήχων.
4 - Tobe Nwigwe – Cincoriginals
Υπάρχει η πιθανότητα την ώρα που διαβάζετε αυτές τι γραμμές ο δίσκος να μην έχει κλείσει μια βδομάδα ζωής, βγήκε 13 Δεκέμβρη. Πλασαρίστηκε ψηλά στα γούστα γιατί ξεκίνησε να φτιάχνεται με αποδοχή της πρόσκλησης που πάραξε η πρόκληση δημοσιότητας στον Tobe μέσα στη χρονιά. Η Beyonce τον έβαλε σε κάποιες playlists της και η ζωή δεν άλλαξε. Άλλαξε όμως το πόσο φωτίζεται. Ο ράππερ έχτιζε το δίσκο και “ταυτόχρονα” τον ράπαρε live μέσω stream πριν 3 μήνες. Την ίδια περίοδο έστηνε το νέο του σπίτι και η παραγωγό του Nell τελείωνε μπητς με την κοιλιά τούρλα από την εγγυμοσύνη. Έτσι μας χάρισε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά μουσικά δείγματα συλλογικής χαράς για φέτος. Τα ακούμε σα να τα βλέπουμε, μέσω του Cincoriginals, στο οποίο θα βρούμε και μερικούς από του καλύτερους ράπερ της γεννιάς που προηγήθηκε του Tobe.
3 - Denzel Curry & Kenny Beats - Unlocked
Αν μπούμε στη λογική του “πόσο βάζουμε” σε ένα δίσκο με ταβάνι το 10, δε θα βγούμε ακροατές, σίγουρα ούτε κριτικοί τέχνης. Το Unlocked είναι αυτή η περίπτωση που ευτυχείς ακούμε αυτό που ως κλισέ γενικά ορίζεται σαν ωμό, βαρύ, αυθόρμητο ραπ. Στην εκδοχή που έχει φτάσει. Δηλαδή καλές οι προεκτάσεις στο μέλλον ή οι αναφορές στο παρελθόν αλλά: το ραπ το 2020 είναι έτσι. Και είναι υπέροχο.
Youtube
2 - Sault - Untitled (Black is)
Δέκα μουσικοί πράκτορες, 15 μουσικά περιοδικά και εκατοντάδες χιλιάδες ακροατές προσπαθούν να μάθουν ποιοι και πως ακριβώς είναι οι άνθρωποι που μαζεύονται και ανά 6 μήνες βγάζουν μαύρους δίσκους με όνομα Sault. Με δελεαστικό το να αρχίσει ένα αράδιασμα από το τι βγάλαμε από τις δικές μας έρευνες, η ντρίμπλα λέει “δεν χρειάζεται”. Λαμπερή σύγχρονη protest soul, σκονισμένα drums, οι καλύτερες γνωστές και άγνωστες φωνές της σύγχρονης Βρετανίας περνούν από τα μικρόφωνα. Διαλέχθηκε ο πρώτος δίσκος που βγάλανε μέσα στο 2020 γιατί είναι σα να φτιάχτηκε για δίσκος της χρονιάς.
1 - Run The Jewels – RTJ4 // Fiona Apple – Fetch the Bolt Cutters
Ακόμη και για τους Run The Jewels το να βγάλεις 4ο πολύ καλό δίσκο στη σειρά είναι σίγουρα δύσκολο. Πιο δύσκολο είναι να έχεις αλλάξει και αρκετά την παραγωγική προσέγγιση και να μην πηγαίνεις μόνο με την πεπατημένη. Να το πει κανείς με τα λόγια του El-P “θα πάρουμε το ραπ και τις παραγωγές του '90 και θα τους αλλάξουμε τα φώτα”. Τα νέα φώτα, λοιπόν, λούζουν την αστυνομική βία, τον συστημικό ρατσισμό, τον κενό πλουτισμό, ποντάρουν στη χαρά των από τα κάτω. Κανένας δίσκος δεν ακούστηκε πότε τόσο ενιαίος και ατόφιος με τόσο φαινομενικά άκυρα μεταξύ τους αρχικά singles.
Η Fiona είχε βγάλει ήδη 4 δίσκους, με τον τρόπο τους όμορφοι, με τον τρόπο της βραβευμένοι, μη σας το παίξουμε και φαν της από το 1996 τώρα, ας είμαστε σοβαροί. Για να περιγράψουμε το πως νοιώθει άνθρωπος ακούγοντας τον πέμπτο ετούτο δίσκο, μπορούμε για πρώτη και τελευταία φορά να εμπιστευτούμε τα σχόλια χρηστών γνωστής πλατφόρμας βίντεο και να τα βάλουμε στη σειρά. Η Φιόνα εφηύρε το πιάνο. Η αποκάλυψη(σ.σ. εννοεί το πανδημικό 2020) είναι μια υπέροχη εποχή που σπάνια πτηνά σα τη Φιόνα βγάζουν το κεφάλι προς τα έξω. Η Φιόνα δημιουργεί ένα νέο μουσικό είδος.
Spotify
Η μοιρασμένη κορυφή είναι μια πατέντα. Οι λόγοι που βρέθηκαν εκεί όμως είναι ίδιοι: μετά τα 40 τους αλλά με παιδική όρεξη και ορμή απέναντι στα χειρότερα πρόσωπα αυτού του κόσμου, αυτού του κόσμου του τόσο παλιού πια.
* Ο Renegade Instruments είναι μπουφετζής, μουσικός, ηχολήπτης, home cook, ακτιβιστής και ραδιοφωνικός παραγωγός του Kick it radio.
www.instagram.com/renegadeinstruments
