Παρακολουθήσαμε το πολυσυζητημένο tour "Gods of Rap"

Μία συναυλία που από το άκουσμα και μόνο του line up της, αναμένεται θρυλική. Ο Dj Premier των Gangstarr, οι De La Soul, οι Public Enemy και οι Wu-Tang Clan ενώνουν τις δυνάμεις τους για ένα ευρωπαϊκό tour που αν και άργησε να γίνει αναμένεται να μείνει στην ιστορία. 4 μεγάλα κεφάλαια αυτής της μουσικής που κατάφεραν να τη διαδώσουν παγκόσμια, να στιγματίσουν γενιές με τον ήχο τους και να την κάνουν classic.

Πρώτος σταθμός ήταν το Λονδίνο και 2ος το Μάντσεστερ, όπου και βρεθήκαμε. Το Manchester Arena αναμενόταν να είναι κατάμεστο. Μπαίνοντας στο χώρο, μετά από εξονυχιστικό έλεγχο "αεροδρομίου" καθώς πριν από 2 χρόνια είχε πραγματοποιηθεί βομβιστική επίθεση, είχε ξεκινήσει ήδη το warming up ο Dj Premier.

DJ PREMIER

O θρυλικός Dj Premier είχε αναλάβει να ανοίξει τη συναυλία και να γεμίζει τα κενά μεταξύ των ζωντανών εμφανίσεων. Συνολικά βγήκε 3 φορές για 20-25 λεπτά έχοντας μια σταδιακή αύξηση της έντασης, παίζοντας κλασσικά tracks της παγκόσμιας Hip-Hop σκηνής. Πέρασε από την Ανατολή εώς τη Δϋση, κάνοντας tributes σε όλους τους μεγάλους εκλιπόντες, από τον 2PAC, τον Big L και τον Prodigy μέχρι και τον προσφάτως δολοφονημένο Nipsey Hussle. Ιδιαίτερα συγκινητική η στιγμή - tribute στον GURU, που αποτέλεσε για χρόνια το άλλο του καλλιτεχνικό μισό. O Preemo ήταν εξαιρετικός, έδωσε τρομερή ενέργεια στο κοινό, ιδιαίτερα στο τελευταίο set του πριν από τους Wu-Tang Clan που είχε σαν αποτέλεσμα να ξεσηκώσει το κοινό αλλά και να κλείσει η φωνή του. Με μία λέξη Respect.

DE LA SOUL

Το χορό των lives άνοιξαν οι De La Soul. Η αλήθεια είναι ότι ξεκίνησαν αρκετά επιθετικά ενημερώνοντας το κοινό: “This right here is real hip-hop. And if you don’t like it then go get your bag and go the fuck home.”

Ο Trugoy, o Posdnuos και ο Maseo από τους De La Soul, είναι στη δουλειά πάνω από 30 χρόνια και αυτό φάνηκε στη σκηνή και με την καλή αλλά και με την κακή έννοια. Έπαιξαν ένα set γύρω στα 45 λεπτά, αρκετά διαδικαστικό και βαρετούλι (δεν είμαι και ο μεγαλύτερος fan των DLS) με κάποιες πολύ ωραίες στιγμές όμως, όπως όταν ο Maseo, άφησε τα decks και όρμηξε στη σκηνή, αφήνοντας το δίσκο να γυρίζει σε ένα χαλαρό break, και άρπαξε το μικρόφωνο γαβγίζοντας και ξεσηκώνοντας τον κόσμο. Σίγουρα ένα από τα crowd-pleasing highlights ήταν το "Me, Myself & I".

PUBLIC ENEMY RADIO

Οι Public Enemy Radio είναι η σύγχρονη βερσιόν του θρυλικού συγκροτήματος, χωρίς ουσιαστικά των Flavor Flav. Όπως λέει ο Chuck D "a DJ and a couple of mics", που έχει στο πλάι του τον MC Jahi και τον Dj Lord στα decks. Αν θα μιλούσαμε για την έκπληξη της βραδιάς, τότε σίγουρα ήταν οι Public Enemy.

Για έναν άνθρωπο που πατάει τα 60, ο Chuck D έδωσε μια μοναδική ενέργεια επάνω στη σκηνή και με την αύρα του κάλυψε όλη την αρένα του Μάντσεστερ. Δεν άφησε τίποτα ασχολίαστο, καθώς επιτέθηκε πολιτικά στον Trump, στην Theresa May αλλά και στο Brexit με την ίδια πίστη και επαναστατική ορμή που τον χαρακτηρίζει από τα πρώτα του βήματα. “Manchester! Welcome To The Terrordome” φώναξε ο Chuck υπό τους ήχους ενός 90s banger. Ακολούθησε ένα αξιοπρεπέστατο set από τους Public Enemy, πολιτικό, αντιδραστικό και καταγγελτικό με τα μηνύματα από τη δεκαετία του 80 να είναι το ίδιο επίκαιρα στο σήμερα. Fight The Power, Don’t Believe The Hype, Bring The Noise αλλά και η πιο πρόσφατη επιτυχία τους Harder Than You Think. Δεν έλειψε βέβαια άλλο ένα τρομερό scratch-set του Dj Lord.

WU TANG CLAN

Και έφτασε η στιγμή που όλοι περιμέναμε. Η αρένα του Μάντσεστερ ήταν ασφυχτικά γεμάτη και ο Dj Premier είχε κάνει πολύ καλά τη δουλειά του έχοντας προετοιμάσει το πλήθος για τους Headliners της βραδιάς τους θρυλικούς Wu Tang Clan. Ήταν ένα από τα παιδικά μου όνειρα να δω τους Wu Tang σε full line-up (εκτός φυσικά από τον μακαρίτη ODB) καθώς στην Ελλάδα έχουμε δει αρκετά μέλη του group μεμονωμένα αλλά ποτέ όλους μαζί. Αυτό δε συνέβη ούτε στο Μάντσεστερ όμως καθώς έλειπε ο Method Man. Μεγάλη ξενέρα γιατί ο Mef, ιδιαίτερα στο Live, αποτελεί την ψυχή και το hype του group. Άσχετα όμως από αυτήν τη μεγαλειώδη απουσία, το να βλέπεις όλους τους υπόλοιπους Wu μαζεμένους είναι ανατριχιαστικό.

Έτσι λοιπόν ο RZA, σαν φυσικός ηγέτης του group, ανέλαβε τα ηνία του performance και την επικοινωνία με το κοινό. Υπήρχαν αρκετά highlights όπως τα ακούσματα των Bring Da Ruckus, Clan in da front και του θρυλικού C.R.E.A.M, ακόμα και το κλείσιμο με το πιο "εμπορικό" Gravel Pit. Σε ένα σημείο ο RZA απέδωσε τιμές στους Beatles, λέγοντας ότι αν δεν υπήρχαν αυτοί, δε θα υπήρχε η μουσική όπως την ξέρουμε σήμερα και ακολούθησε ένα cover-remix του "Come Together".

Η απουσία βέβαια του Method Man ήταν παραπάνω από αισθητή όπως βέβαια και τα αναντικατάστατα κουπλέ του ODB. Σε κάποιο σημείο, βγήκε στη σκηνή ο YDB ή Young Dirty Bastard, ο γιος του θρυλικού ODB με μια ενέργεια διαφορετική από τους υπόλοιπους καθώς είναι 20 χρόνια μικρότερος. Τραγούδησε το Shimmy Shimmy Ya, μιμούμενος τον πατέρα του και η αλήθεια είναι ότι δεν τα πήγε και άσχημα.

Από το υπόλοιπο συγκρότημα ξεχώρισε το δίδυμο Ghostface - Raekwon και βεβαίως η όλη παρουσία του GZA.

Προσωπικά, εν τη απουσία του Method, θα προτιμούσα να έβγαιναν στη σκηνή ξεχωριστά τα δίδυμα Ghost-Rae και RZA-GZA με set από τις solo δουλειές τους και στο τέλος να έβγαιναν όλοι μαζί να πουν τα 15 classic tracks των Wu Tang. Έτσι όπως έγινε, από την αρχή μέχρι το τέλος φάνηκε μία ημιτελής performance. Ακόμα κι έτσι όμως η μαγεία του W απλώθηκε σε όλο τον χώρο.

Οι επόμενοι σταθμοί των Gods of Rap που έχουν απομείνει είναι η Δανία, η Σουηδία, η Νορβηγία και η Φινλανδία. Προλαβαίνετε!

*Photos by Paul Grace

** Videos by KickIt team